Meftun

Yapabilir miyiz gerçekten? Ayağa kalkabilecek miyiz? Faydalı olabilecek miyiz birilerine? Bu güne kadar yapmadığımızı yapabilecek miyiz? Haykırabilecek miyiz tüm her şeyi gökyüzüne? Hislerimizi  hakikatleri ve yürekteki asl olanı....
Olur mu olur mu gerçekten? Yapabilir miyiz? Her şeyden ziyade asıl biz temiz kalaabilecek miyiz şu ahir zamanda..? Bunu yapabilecek güçte miyiz acaba? Yoksa söylediklerimiz sadece kurduğumuz cümlelerde kalıp bir adım bile öteye  gitmeyecek mi? Gerçekten neyden korkuyoruz biz ? Biz neyde bu kadar korkuyoruz ki yüreğimiz Allah aşkıyla yanıp kavrulurken neden hiç sesimiz çıkmıyor?
Belki de tüm bunların sebebi nefsimizin esiri olduğumuz içindir
Gerçekleri haykırmak bize yeri geldiğinde zarar vereceği içindir. Etrafımızdaki ahir zaman gençlerinin bizi dışlayacağını düşünmektir belki de.
Ama unutulmaması gereken bir mevzu var ki o da:
İnsan ne kadar zorluk çekerse Allah için , o derece Allah'ın katında kıymetlenir. Çünkü insan acı çektikçe terbiye olur , nefsi acı çektikçe görür hakikatleri... En önemlisi de insan acı çektikçe yaklaşır Allah'a. O zaman anlar O'ndan başka kimsenin ona yardım etmeyeceğini esemeyeceğini ..  Hep O'na bağlanır  O'dan yardım diler .. O'na anlatır tüm dertlerini O'na anlatır ki :
Karşılığını bekleyebilsin derdi verenin O dermanı verebileceğin de ancak O olduğunu bilir. Ne kadar yüreğinden içinden haykırsa  o kadar Arş-ı Âlâ dan duyulacağını bilir
Umulur ki Allah bizi kendisine Aşık olup sadece  O'nun rızasıyla yaşamayı nasip etsin...
Sonbaharın son akşamlarından birinde kağıda dökülebilenler. ..
                                                                             "Bir olana" meftun'dan